rict
Jump to navigation
Jump to search
Bedeutung / Znaczenie
- Pol. rzec, powiedzieć
Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent
v:inf
Etymologie / Etymologia
— Ь'eЫi, *re6g (zamiast *reko), *redeχh *rećh, *re6e, *reĕi: poi. książk. rzec, rzeknę, stpol. rzekę 'powiedzieć', kasz. rec, ręką 'ts.', dł. rac, racom || ŕakmi 'ts.', gł. rjec 'ts.', cz. Hci, reknu 'ts.’, sła. riecf, rećie 'ts.’, słe. гêči, rećem 'ts.’, sch. reći, reććm 'ts.’, scs. reśti, reko, 'ts.5, bg. река 'ts.', też 'rozkazać, postanowić’, maced. рече 'ts.’, strus. reći 'rzec; nazwrać’, ros. dial. речи || рeчйть 'powiedzieć’, ukr. przestarz. ректú, речỳ 'ts.’ — Z odpowiedników pozasłow. por. lit. rikti, rekin 'brüllen’, lot. reki 'ts., laut schreien, heulen’, stind. racclyati 'ordnet, verfertigt, bildet, bereitet’, zob. Trautmann, BSW, s. 243, Vasmer, REYV, II, s. 508—509 (z dalszą
Beispiele / Przykłady
PLB | DE/FR | |
joz ricål-mĕ | Ich habe ihm befohlen | H |
ricai-mĕ | Hersagen | H |
tåi ricai-mĕ! | Sage her | H |
ric mene! | Sage mir | H |
jo ricą tibĕ | ich sage Dir | PS |