püvaucai-jĕg

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. nauczyć

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:ninf

Etymologie / Etymologia

— *poući-(jego) do *poućiti: poi. pouczyć 'udzielić komuś wiadomości, wyjaśnić; nauczyć’, stpol. pouczyć 'powiadomić’, pomor. pvouućəc 'lehren, belehren, anlernen’, dl. poliucyś 'belehren, zurecht weisen’, gł. powucić 'ts.’, cz. pon&Ui 'ts.’, sła. poucit ts.’, słe. poućiti 'belehren, unterweisen’, sch. poućiti 'nauczyć’, scs. poućiti 'belehren5, bg. no уча 'ts.’, maced. поучи nauczyć, pouczyć’, ros. поучить 'pouczyć’, ukr. повчити 'ts.’, br. павучыць 'ts., nauczyć’. — Z przedrostkiem *po- do *ufiti, zol), s. v. vüucĕt.

Beispiele / Przykłady

PLB	DE/FR
tåi püvaucai-jĕg!	Lehre du ihn	H