Język serbski jest językiem urzędowym Serbii oraz Bośni i Hercegowiny (wraz z bośniackim i chorwackim). Ponadto stanowi on język mniejszościowy m. in. w Czarnogórze, Chorwacji, Macedonii i na Węgrzech. W sumie posługuje się nim ok. 9 milionów ludzi. Należy on do rodziny języków południowosłowiańskich i jest jednym ze standardów literackich dialektu sztokawskiego, używanego w Serbii, Bośni i Hercegowinie, Chorwacji i Czarnogórze. Zapisywany jest przy pomocy dwóch alfabetów - cyrylicznego i łacińskiego, przy czym cyrylica ma oficjalnie przyznane pierwszeństwo.
Język chorwacki jest językiem urzędowym Chorwacji, Bośni i Hercegowiny (wraz z bośniackim i serbskim) oraz Prowincji Autonomicznej Wojwodiny w ramach Serbii. Ponadto stanowi on język mniejszościowy m. in. w Czarnogórze, Austrii, na Węgrzech i we Włoszech. W sumie posługuje się nim ok. 5,5 miliona ludzi. Należy on do rodziny języków południowosłowiańskich i jest jednym ze standardów literackich dialektu sztokawskiego, używanego w Serbii, Bośni i Hercegowinie, Chorwacji i Czarnogórze. Zapisywany jest alfabetem łacińskim.
Język bośniacki jest językiem urzędowym Bośni i Hercegowiny (wraz z chorwackim i serbskim). Ponadto stanowi on język mniejszościowy m. in. w Serbii, Czarnogórze, Macedonii i Chorwacji. W sumie posługuje się nim ok. 3 milionów ludzi. Należy on do rodziny języków południowosłowiańskich i jest jednym ze standardów literackich dialektu sztokawskiego, używanego w Serbii, Bośni i Hercegowinie, Chorwacji i Czarnogórze. Zapisywany jest alfabetem łacińskim, jakkolwiek cyrylica de iure stanowi drugie oficjalne pismo.