sibĕ

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. siebie

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

pron

Etymologie / Etymologia

— *sebe, *u sebe, *oU sebe, *ks sebĕ, *sebe, *sę, *perds sę, *pods sę, *sę, *za seboję (zamiast *soboję), *vs sebĕ, por. poi. siebie gen.-acc., sobie dat.-loc., się acc. (dziś tylko jako enkli- tyka przyczasownikowa, ale w stpol. zabytkach małopolskich do XVI w. się jest notowane po przyimkach, natomiast sie w połączeniu z czasownikiem), sobą instr., kasz. sebe gen.- acc., sob'e dat.-loc., są acc. (zwykle tylko przy czasowniku, ale w utartych zwrotach także po przyimku, np. pŕed są 'przed siebie’, pod są 'pod siebie’), sobę instr., dł. sebe gen.-acc. i dat.- loc., se (enkhtyczne) acc., sobu instr., gł. sebje gen.-acc., sebi || sej dat., so (enkhtyczne) acc., sebi (np. w sebi V sobie ) loc., cz. sebe gen.-acc., sobĕ, enkhtyczne si dat., se (enkhtyczne) acc., sebou instr., sobĕ loc., sła. seba gen.-acc, sebe, enkhtyczne si dat., sa (enklityczne) acc., sebou instr., sebe loc., słe. sebe gen.-acc., sebi, enklityczne si dat., se (enklityczne) acc., seboj instr., sebi loc, sch. sebe gen.-acc., sebi, enkhtyczne si dat., se (enklityczne) acc., söböm instr., se»« loc., scs. sebe g . acc, sebĕ, enklityczne si dat., se acc., тS*г’Л ^^ bg. себе CU, wyjątkowo себе gen.-acc, себе cu, en у rb.t. ce (enklityczne) acc., maced. себе (си) gen.-acc ее (en- klityczne) acc себе (cu) *mtttyczne c« 7?" \tr tSeľ dowana, budowane)’, собою, собой mstr., uкг. себе gen. acc., себе (po przyimkach, np. 5 себе, до себе), собг dat.-loc ся (enklityczne) acc., собою instr., br. сябе gen.-acc., себе dat, loc., -ся, -цa enklityka służąca do tworzenia form zwrotnych czasownika (np. пытпáюся, пытáцца 'pytam się, pytać się ), сабóй, сабóю instr.