rict

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. rzec, powiedzieć

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:inf

Etymologie / Etymologia

— Ь'eЫi, *re6g (zamiast *reko), *redeχh *rećh, *re6e, *reĕi: poi. książk. rzec, rzeknę, stpol. rzekę 'powiedzieć', kasz. rec, ręką 'ts.', dł. rac, racom || ŕakmi 'ts.', gł. rjec 'ts.', cz. Hci, reknu 'ts.’, sła. riecf, rećie 'ts.’, słe. гêči, rećem 'ts.’, sch. reći, reććm 'ts.’, scs. reśti, reko, 'ts.5, bg. река 'ts.', też 'rozkazać, postanowić’, maced. рече 'ts.’, strus. reći 'rzec; nazwrać’, ros. dial. речи || рeчйть 'powiedzieć’, ukr. przestarz. ректú, речỳ 'ts.’ — Z odpowiedników pozasłow. por. lit. rikti, rekin 'brüllen’, lot. reki 'ts., laut schreien, heulen’, stind. racclyati 'ordnet, verfertigt, bildet, bereitet’, zob. Trautmann, BSW, s. 243, Vasmer, REYV, II, s. 508—509 (z dalszą