våvauzdenĕ

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. okiełznanie, opanowanie

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

n:n

Etymologie / Etymologia

— *vd(v)uzdenbje (zamiast *vs(v)uzdjenbje) do *v5(v)uzditi denominativum na *-iti od *uzda (zob. s.v. vayzdə || vajzdə) z prefiksem *vs-, por. w tym samym podstawowym znaczeniu o pokrewnej budowie stpol. obuzdaikasz. ouz- dac i obuzzĕc, dł. huzdźiś, zahuzdźiś, gł. wuzdzic, cz. uzditi, sła. uzdiť, słe. uzdåti, sch. uzdati, zauzdaU, ros. обуздать. взнуздать.