trųbĕ

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. trąbić

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:ninf

Etymologie / Etymologia

— *tręb'i(ts) do *trębiti: poi. trąbić, trąbię, kasz. trąb'ic, trę- b'i, dł. tsubiś, tśubim, gł. trubić, trubi, cz. troubiti, troubvm, sła. irńbii, trubi, słe. trębiti, trębim, sch. trubiti, trńbirn, bg. трśбя, тръбúш, maced. труби, ros. трубить, трублю, трубишь, ukr. трубúтu, трублю, трýбuш, br. трубгцъ. — Derywat od rzeczownika trębə (zob. s.v.).

Beispiele / Przykłady

PLB	DE/FR
nųtăr trųbĕ rüg	Der Hirte bläset	H