svecnĕk

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. świecznika

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

n:m:B1a

Etymologie / Etymologia

— *svĕtjbnik5: poi. świecznik lichtarz, kandelabr’, pomor. svěćńik Xichtzieher; Lichthalter’, dł. swĕcnik ‘Leuchter; Kamin, Herď, gł. swĕcnik 'świecznik’, cz. przestarz. svicnik 'ts.’, sła. svietnik, dial. też sviećnik ts.’, słe. svęćnik 'ts.’, scs. svěśtbniks 'ts.’, bg. свéщник 'ts.’, maced. свекник, свеш- ник ts.’, ukr. свiчнúк ts.’. — Derywat od *světja, (zob. s.v. svećə) utworzony za pomocą sufiksu *- ъпiкз.