novaucă

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. przyzwyczajać, przyuczać

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:ninf:

Etymologie / Etymologia

— *n.autiaje(tb) lub może *nau$i(tb) do naumtt, nauSiti: poi. nauczyć, niedok. nauczać 'przekazywać komu pewien zasób wiedzy, udzielać wiadomości; uczyć, wdrażać do czegoś, przyzwyczajać; przyuczać', dł. nahncyś, niedok. nahucmoaå 'auslehren, lehren; instruieren, angewöhnen’, gł. nawnĕić, niedok. nawuSeć, пaWHčaш ts. , cz. nciuĕiti, niedok. rzad. naułomti 'ts.’, sła. naiłÓit’, niedok. nauĕať 'ts.’, słe. nauÓiti, niedok. naułati 'lehren, unterrichten’, sch. naUciti 'nauczyć; przywyknąć’, niedok. nauSavati 'nauczać’, scs. nan&iti 'unterrichten, lehren, unterweisen’, naucati 'lehren', bg. туча, научиш 'nauczyć; nauczyć się; dowiedzieć się’, niedok. научáвам, maced. научи 'ts.’, strus. nauÜiti 'nauczyć; namówić, nakłonić; nauczyć się, dowiedzieć się’, niedok. na- u&iti 'nauczać; namawiać’, ros. иаучúть, niedok. pot. научать 'nauczać’, ukr. навчúтu, niedok. навчáтu fts.; namawiać , br. навучыць, niedok. навучáць 'nauczać; doradzać’. — Dla 3. sg. praes. nie da się rozstrzygnąć, czy chodzi o formę /1 í czy może o dokonaną novau̯cĕ, ponieważ Hennig przez a oznaczał nie tylko лVу gloso we -ə, ale dość często także -ĕ. Lehr-Spławiński, Gram. poi., s. 239, wyprowadza z *паu6е (zamiast *naucitb). Por. bez przedrostka vaucĕt.