lizĕ

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. leżeć

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:ninf:

Etymologie / Etymologia

— Чeže (zamiast Чežiiъ, zob. Lehr-Spławiński, Gram. poł., s. 212) do ЧežaU: poi. leżeć, lezę 'zachowywać pozycję poziomą, być na czym poziomo wyciągniętym; zajmować miejsce na czym lub w czym; być odłożonym, nie być w obiegu', por. też lezeć odłogiem 'o polu, gruncie: być po- « zostawionym przfez czas dłuższy bez uprawy; przen.: być zaniedbywanym', kasz. Iežeс, lełą 'leżeć', słi. Üеžёс, lidą 'liegen; gelegen sein', dł. Ыžaś, Iažут 'liegen; zu Bett liegen, ruhen’, gł. Užeć, Iežu 'leżeć', cz. IežeU, Iеžiт 'spoczywać na czym, zwykle w pozycji poziomej; odpoczywać, spać; obozować; rozpościerać się; być umieszczonym', sła. Iežai', Ieži 'ts.', słe. UžaU, Iežiт 'liegen’, sch. IežaU, Iežiт 'leżeć, tkwić (w czym)’, scs. IežaU, lezę, Iežiśi 'liegen’, bg. лежа 'leżeć; siedzieć w więzieniu; siedzieć na jajach, wysiadywać (o ptakach)’, maced. лежи 'leżeć; chorować, leżeć chorym; siedzieć w więzieniu; leżeć w grobie; być położonym’, ros. лежать, лежу, лежишь 'znajdować się w pozycji poziomej, być rozpostartym na czym; znajdować się, być umieszczonym ną jakiejś powierzchni poziomej; rozpościerać się na jakiejś powierzchni, mieć położenie’, ukr. лежáтu, лежý, лежúш 'ts., ляЖáць 'ts.'

Beispiele / Przykłady

PLB	DE/FR
püli lizĕ brokåm	Das Feld liegt brache	H