bl'åvă

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. pluć, wymiotować

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:inf:C3

Etymologie / Etymologia

— *bUvaje(U) zam. *błjuje(U) od *błbvati: pol. stare i gwar. błwaćWbłuć, błuje 'wymiotować’, dł. bluwas 'ts.', gł. bł(w)ać\\ bluwać, błuju 'ts.', stcz. błmti, bľuju ‘ts.’, sła. por. bľuvat 'ts.’, słe. por. bljuvåti, bljuvam 'ts.’, sch. por. bljiivati wymiotować’, bg. бíлвам 'ts.*, ros. блевáть 'ts. , ukr. por. блювáти 'ts.’.