brącĕ
Jump to navigation
Jump to search
Bedeutung / Znaczenie
- Pol. brzęczeć
Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent
v:inf:B4
Etymologie / Etymologia
— *bręÓe zam. *brę6iU (por. Lehr-Spławiński, Gram. poł., s. 212) od *bręćati: poi. brzęczeć, brzęczę, brzęczy, słi. brąöěc, brąüą 'klirren', dł. por. bŕakaś 'klirren', stcz. brĕöeti 'tönen, klirren’, sch. brćóati, ЬШīт 'knallen, knistern’, rcs. bręĕati, bręÓę 'klirren, klappern’, ros. бряцáть, брячý 'ts.’. Por. hrącai̯kə.