belĕt

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. bielić

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:inf:C4

Etymologie / Etymologia

— ЧёIUi, *Шe zam. *bĕli(ti) (por. Lehr-Spławiński, Gram. poł., s. 210—212), *Шe-śё zam. *Шi(iъ)-śё: poi. bielić, kasz. bjeUc 'biehć’, słi. bjlelĕc 'ts.', dł. bĕliś 'ts.', gł. bĕlić 'ts.’, cz. bĕliti *ts.’, sła. bielif 'ts.', słe. ЩШi 'ts.', sch. bijeliti 'ts.', scs. bSliti 'ts.', bg. бéля 'ts.; obieram z łupy, obieram ze skórki (np. jabłko)’, ros. белúтъ 'biehć', ukr. бiлúтu 'ts.', br. бялíць 'ts.'.