t'örin

Bedeutung / Znaczenie

n:m

*кoгeпъ: poi. korzeń, kasz. korěń, dł. kóreń, gł. korjeń, cz. koŕen, sła. koreń, słe. koręn, sch. körijen, dial. czak. koren, scs. korerib, korene, bg. кóрен, maced. корен, ros. корень, корня, ukr. кóрiнь, кóрен, br. кóрань, кóраня. — Ps. *korę, *korene 'część rośliny wrośnięta zwykle w ziemię; dolna część, podstawa; początek, źródło; ród’ (zob. Sławski, SE, II, s. 509-10 z dalszą bibliografią); postać korę zaświadczona jest w strus., śrbg. i w cs. (redakcji serbskiej). — Jeśli zapisy połab. zawierające au, eu nie są wynikiem jakiejś niedokładności, to oboczna postać í'aцгiп sprowadza się do niejasnego (wtórnego) *кuгeпь.
a.p. (c) - Zaliznâk: 556