slausă

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. słuchać

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:ninf

Etymologie / Etymologia

— *sluśajets, *sluśaji do * sluśati: stpol. sluszać, sluszec 'należeć, należeć się; być stosownym; byc posłusznym; zycz- liwie słuchać, wysłuchiwać’, dł. słuśas, slusam gehören , gł. sluśeć, sluśa 'należeć’, cz. sluśeti, sluśim Ъус do twa- TZУi pasować’, sluśeti se rnależeć się, wypadać , sła. slusat, slusi Ъуć do twarzy, pasować’, sluśať sa 'należeć się, wypadać’, słe. sluśati, slusam słuchać; byc posłusznym , sch. sluśati, slusam 'ts.’, scs. sluśati, sluśaję ЪÖгeп, erhören’, bg. слýшам, слýшaш 'słuchać’, maced. слуша 'ts.’, ros. слушать, слушаю, слушаешь 'ts.’. — Pierwotne itera- tivum do slyśati (zob. s.v. slåj,soť). — Inaczej Vaillant (GC III, s. 389), który dopatruje się tutaj denominati- vum od sluχs i włącza do tej grupy także formy z ch zamiast š (typu poi. słuchać, dł. sluchaś itd.). — O rozwoju znaczenia 'należeć (się), wypadać’ zob. Machek, ES, s. 457.

Beispiele / Przykłady

PLB
paizdă! Püzarai-mĕ vå tų darų! Slaisĕs tåi? Tibĕ joz ricą tü	PS