sjųtĕ

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. święcić, świętować

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:ninf

Etymologie / Etymologia

— *svęti(tö) do *svętiti: poi. swięcic obchodzie jako święto, świętować; nadawać czemuś charakter sakralny’, kasz^. svicec, svącĕc 'ts.’, dł. swĕśiś 'ts.\ gł. swjećić 'ts.’, cz. svĕtiti fts.’, sła. svåtiť 'ts.’, słe. svĕtiti, svetim 'ts.’, selb svĕtiti, svetim 'ts.\ scs. svętiti lieiligen, weihen’, bg. светля, светпиш ts. , maced. свети 'ts.’, ros. святить, свячу, святишь 'ts.’, ukr. святúтu, свячу, святиш 'ts.’, br. свяцiць 'ts.’ — Pierwotne denominativum do *svęts (zob. s.v. I. sjęte). W połabskim spodziewalibyśmy się formy *svątĕ, forma sjętĕ powstała chyba pod wpływem przymiotnika sjętĕ (zob. s.v. I. sjęte).