paivü

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. piwo

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

n:n:D7

Etymologie / Etymologia

• por. pol. piwo 'pienisty napój o małej zawartości alkoholu, wyrabiany z ekstraktu słodowego z dodatkiem chmielu, kasz. pivo fts.s, słi. pjtoo rts.\ dł. piwo rts.’, gł. piwo 'ts/, cz. pivo 'ts/, sla. pivo 'ts.5, słe. pivo 'das Getränk; das Bier, sch. pivo 'ts.5, scs. pivo 'Trank, Getränk, bg. iza . пиво 'piwo', lud. 'napój’, strus. pivo 'ts.; piwo’, ros. пиво piwe»,

ukr. пúeo 'ts.', br. «ha 'ts.’ - Derywat od *яM»>Ь. patt) z gufiksem *-vo (o suiiksie tym zo ^ s. 371—373). Znaczenie pierwotne napój . oкгeś1e.

• a.p. (c) - Derksen: 402

Beispiele / Przykłady

PLB	DE/FR
tü paivo ni dogă	Das Bier taugt nicht	H
tü paivo ją dübră	Das Bier ist gut	H
paivü vorĕ	Bier brauen	H
dirzol-să vit paivo	Sich enthalten vom Biere	H
pajĕ paivü	Bier trincken	H
tåi mos voipĕt t'önåi paivo	Du solt die Kanne bier austrincken	H
paivü vorĕt	Brasser de la bierre	Pf
paivo nic dogă / degnă	Le bierre ne vaut rien	Pf
tü paivo ne dogă	La bierre ne vaut rien	Pf
paivo nic degnă	The beer is no good (Das Linnen tauget nicht)	Vand
sü paivo ni dagnă		PS
doi-mĕ kraiz paivü	Gebt mir einen Krug bier	An

PLB
sår un mosko. Tåd stüjĕ paivü, pai. Nex tibĕ tü smakojĕ.	PS