nic
Jump to navigation
Jump to search
Bedeutung / Znaczenie
- Pol. nic
Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent
pron:
Etymologie / Etymologia
— ГГ” п^ъ^eì *пičьîo, *тčъiоže, gen. *mtie80(%ß), nor То, -UíTê PtóQiej. także w funkcji nom.-acc., rakter żЛII ^ ^ rzecz> nihil> wyraz wzmacniający cha- pniu' stnol Tь”У 01’zeczeniai wcale, w najmniejszym sto- nicse, niczse, nimo ^ ПШе’ <Я*C*’ 'nichts', nie 'gar nicht ľcht' P°,m”; <“■ nic0 11 ^ jeden, żaden; wcale w otói ШC’’ ”"f nie; 1 £ e; wcale nie’, cz. нiс 'nic, nihil; уьiđв ī'à 4oí) w ogo e, wcale 1ē№ por. też пШIш nie, пШM nie 'w ogóle u,c, ы mc, mlul, rzad. 'wcale, w ogóle', sie. „«'nichts; gar nicht, także «,»(«• seh. ьШa nihil', scs. nihlo, пШe, пiđьUuв ts. , bg. пúщo ts.*, maced. пишто Чн.’, stras. п-iёь пiёе, пiёьio 'ts.', ros. ничтó 'ts.', ukr. пiщó 'ts.', br. нiштó 'ts.’