zavăt

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. żuć

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:inf

Etymologie / Etymologia

— *zbvati, *żbve(tb)\ stpol. zwać, żuje, poi. dzis. żuć, żuję, kasz. ivac, zve, dł. źuś, źuju || zujom, gł. zwać (też źuwać), żuje, stcz. zvåti, zvu, sła. zvať, zujem, cs. zbvati, żuju, ros. жевать, жую, ukr. жути, жую, br. жавáць. — O tendencjach rozwojowych w odmianie tego czasownika w językach slow. zob. Vaillant, GC, III, s. 284. — W polabskim spodziewalibyśmy się formy zåvət w infinitiwie, ponieważ *ь rozwijało się przed spółgłoską twardą w å; postać zavət powstała pod wpływem form praes. (typu *źbvets z pierwotnie miękkim v),

Beispiele / Przykłady

PLB	DE/FR
ni müzĕ zavăt	Kan nicht kauen	PS