vartĕ
Bedeutung / Znaczenie
- Pol. wiercić, obracać
Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent
v:ninf
Etymologie / Etymologia
— *vftits, *vftits oksrsts, *vftits sę do *vftěti: poi. wiercić (wtórne, przestarz. i stpol. też wiercieć), wiercę 'drążąc coś robić otwór, świdrować’, stpol. też 'szybko, niespokojnie czymś poruszać’, kasz. věrcec, věrci 'świdrować’, dł. werśeś, wersim 'drehen, bohren’, gł. wjerćeć, wjerći 'wiercić, kręcić, obracać , w podobnych znaczeniach cz. vrtěti, vrtim, sła. vrtiet, vrti, słe. vrtěti, vrtim, sch. vŕtjeti, vŕtim, scs. vrstěti, vrsśtę, bg. espmsŕ, espmuiu, maced. epmu, ros. вертеть, верчу, ukr. вертiтu, верчу, br. вярцéць, por. tez poi. wiercic się nie móc usiedzieć na miejscu’, kasz. věrcec są ts. , dł. werses se 'sich drehen, sich hin und her wenden’, gł. wjercec so ts. , cz. sła. vrtiefsa 'ts.’, sie .vrtěti se 'ts.’, sch. yŕtjeti Z ’ts.\ scs. vntiti sę 'ts.’, bg. eъртя ce 'ts.’, ros. вертеться, ukr. вертгтпися, br. вярцéцца.
Beispiele / Przykłady
PLB | DE/FR | |
varti-să no vådă* | Waßerwirbel | H, HB, B1, B2, C |
vaixår varti-să | Wirbel-Wind (Die hiesige Wende schreiben alle Wirbel-Winde dem bösen Feind zu und halten dafür, daß durchgehends nichts gut drin sey.) | H |
varti-să no glåvų* | Wirbel, auf dem Haupte | H |