telkă
Jump to navigation
Jump to search
Bedeutung / Znaczenie
- Pol. sowa
Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent
n:f:B12
Etymologie / Etymologia
— Prawdopodobnie późna pożyczka z dn., por. śrdn. tale Dohle’, dem. taleke, talke, z czego następnie tceleke =* *to- ləke tölke tĕlke, które ostatecznie stało się podstawą dla połab. telkə, zob. Hinze, ZfSl, XVIII, s. 597-604. Sufiks -kə powstał przez kontaminację dn. -ke z rodzimym -kə *-ka. Zaświadczona jest też forma bezsufiksalna teťə (zob. s.v.). Inaczej Rost (s. 39, przyp. 11), Polański (MZ, S. 127, 130), Polański — Sehnert (PED, s. 150, 152), którzy rekonstruują połab. formę z samogłoską zaokrągloną (tj. tölkə, tötz itd.). Przeniesienie znaczenia z kawki na sowę tłumaczy Rost (l.c.) tym, że w podaniach ludowych sowy i kawki uważane są za przepowiednię nieszczęścia i stąd łatwo mogą ulec skojarzeniu.
Beispiele / Przykłady
PLB | |
Telkă mes nenkă boit: |
H |