tåuct

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. tłuc, uderzać, bić, pukać, międlić

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:inf

Etymologie / Etymologia

— *t(kti (zamiast *telktv, w połabskim spodziewalibyśmy się tåyc, wygłosowe -t jest wtórne pod wpływem innych form inf.), *tľće(U), *(ne) t(će(ts) sę, *t(ćh (zamiast *t%kh) sę: do *tełkti, *tľkę: poł. tłuc, tłukę 'niszczyć przez uderzenia lub rzucenie; uderzać, bić, walić’, w tym samym podstawowym znaczeniu kasz. tłuc, tłeće, dł. tłuc, tłuku, gł. tołc, tołku, cz. tłouci, tłuku, sła. tleť, tłćiem, słe. tleći || tólći, tólćem, sch. tńći, Ыčēтп, scs. tlĕśti, tłukę, bg. dial. тлькъi тплъчá (Gerov), maced. тол- чu, ros. толочь, толку, ukr. товктú, товчý, br. таучú, por. też poi. tłuc się Ъić się; poruszać się robiąc hałas; wałęsać się , w podobnych znaczeniach gł. tołc so, cz. tlouci se, sła. tlcť sa, słe. tólći se, sch. tńći se ros rn' ' eKтúся, br. таучúся,

Beispiele / Przykłady

PLB	DE/FR
tåuci-să kăk kobolt	Es stößt sich als ein Kobolt. So sprechen sie, wenns etwan spückt	H
ni tuci-să	stoße dich nicht	PS
tucĕ minĕ	stoßet mich	PS