plokăt

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. płakać

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:inf

Etymologie / Etymologia

— płakali, * płaco, *płace(to), *plakah: poi. płakać, płaczę 'wylewać, ronić łzy, głośno szlochać, łkać; biadać, lamentować, ubolewać nad kim, nad czym, desperować po kim, po czym’, daw. 'opłakiwać kogo, co, żałować kogo, czego’, w tych samych podstawowych znaczeniach kasz. płakać, płace, dł. płakas, płacu || płacom, gł. płakać, płacu, cz. pła- kaii, plam II рiáči, sła. plakat, plaće, słe. plakat.i, placem || płii- kam, sch. plakati, placem, scs. kati, płaco, bg. плача, плáчеш, ros. плакать, плачу, ukr. плакаты, плачу, br. плáкицъ. — Z odpowiedników pozasłow. por. lit. płakti, plaku 'schlage, peitsche’, grec. -'/У^аса (*=*plaki̯ö) 'uderzam, rażę’, łac. рiапдō, plangere 'bić, uderzać’, poet, w pass. 'bić się w piersi przy gwałtownym żalu, smutku’, plangere lub płangi 'płacząc i narzekając tłuc sobie piersi, załamywać ręce’, goc. faiflokun' 'sie betrauerten’. Pierwotne znaczenie w słowiańskim 'bić się w piersi z żalu’, por. Trautmann, BSW, s. 222, Л asmer, REW, II, s. 364-365 (z dalszą bibliografią).

Beispiele / Przykłady

PLB	DE/FR
ją plokol	Er hat geweinet	H
joz plocą	Ich weine	H
joz plokol	Je pleurts	Pf
joz plokol	I have cried (Er hat geweinet)	Vand
detă plocĕ	Kind weinet	PS