plauznă

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. pługowy, płużny

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

adi

Etymologie / Etymologia

— *рЫžьпoie, *phizbnoje zelĕzo— do *рIužьпъ: poi. płnżny 'pługowy, odnoszący się do pługa’, kasz. phdm 'ts.*, gł. płuzny 'ts.5, cz. pluzni, da w. też pluźny 'ts.', sła. rzad. рiužпý 'ts.', słe. pluzen, f. рiúžпa 'ts.*, sch. рГйžпī 'ts.', ros. плужный, 'ts.', br. плýжны 'ts.*; co do wyrażenia playznə zilozii por. с-z. рiužпe zelezo, słe. рiužпo zelezje, ros. плужное железо. — Derywat przymiotnikowy od *plugo utworzony za pomocą sufiksu *-bii-. Co do pisowni Plausena itp. por. Reseka H, Röseka BB^C = rözgə, Risemesat HB, = rüzmesət — litera e w zabytkach połab. często używana była do oznaczenia dźwięczności poprzedzającej spółgłoski, zob. Polański, Polabica I, s. 113—123. Mniej prawdopodobna wydaje się rekonstrukcja połab. formy w postaci plauzend *= *plu%enoje (Szydłowska-Cegłowa, Lud, XLVIП, s. 38, Polański Sehnert, PED, s. 111), chociaż sufiks -en- *-en- był w tym języku bardzo produktywny i często występował w formacjach, w których inne języki słow. mają *-ьп-, zob. Lehr-