paistĕ

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. gwizdać

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:ninf:B4

Etymologie / Etymologia

— pisze 7 * , w powodować, wywoływać ostry, przeraźliwy' odgłos, skrzy pięć', kasz. piścec, piści 'piszczeć, wydawać ostry, cienki przenikliwy głos, dźwięk’, słi. pjiśĕěc. pjiśŕą 'piepen', dł piśćaś, piśón U piśóim 'einen schwachen, schrillen Laut von sich geben, piepen (v. Vögeln); (v. Kindern) weinen, natschen, flennen; (spez. л*. Wasser) mit einem piependen, pfeifenden Laut durchlaufen, durchsickern (durch ein Gefäß)', gł. piśćeć, piśću 'płakać, kwüić; piszczeć; skrzypieć; wytryskiwać, wydobywać się skądś’, cz. piśtĕti, piśtim '(o niektórych zwierzętach) wydawać przenikliwy głos; (o człowieku) piszczeć, wrzeszczeć; (o przedmiotach) skrzypieć; (o instrumentach muzycznych) wydawać wysokie tony’, sła. piśtať, piśti 'wydawać przenikliwie ostry, wysoki dźwięk’, sch. plśtaU, piśtim piszczeć, świstać, gwizdać; skrzypieć; grać (na piszczałce)’, es. piśtati, piśto sonum edere’, bg. пигця, пищúш 'piszczeć; głośno, piskliwie płakać’, maced. nuiurnu 'piszczeć; gwizdać; syczeć’, ros. пuuфiь, пищу, пищишь 'piszczeć; kwilić’, ukr. пищати, пищу 'ts.’, dial. także 'gwizdać’, br. пiшчáцъ 'piszczeć , por też w podobnych znaczeniach poi. przestarz. i dial. ^nLinr i 1 piskaś, gł. piskać, cz. piskati, sła. . Sle- рЫа*'’ PШат II ршeт, ros. dial. „искать, ukr. ľkTlľn’ к °Za Г: odPowiedników por. lit. руéШ, pfibt knallen (v„„ e. Pe.tsche), krachen (vom Eis" tot. рЛM