pąʒ

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. pieniądze, pieniądz

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

n:m:B2a

Etymologie / Etymologia

— ŚГO(1и I,!aíi,iсí!У pwyjmowwiy not obiegowy’ й„0i t» vykle w P1- 'moneta lub bank- g "5 , stpol. tez konkretna (podstawowa, najczf neta, UKľ. ргźeśт,aгź. тияз, тнязь pot grajcara', w pl. 'pieniądze’. — Stara pożyczka z germ., por. stwn. pfenmmj 'Pfennig’, stsas. penning 'fränkischer Silberdenar’ (Kipar- sky, GLG, s. 250 nn., Meillet, Tit., s. 181, Vasmer, RE W, II, s. 330 7, dalszą bibliografią). — Rozwój w połabskim niezupełnie jasny. Rost, s. 142, przypis 17, przypuszcza wpływ dn. pcnnig. Nie przekonuje objaśnienie Lehra-Spła- wińskiego, który w Gram. poł., s. .154, jako pośrednie stadium rozwojowe przyjmował formę *piną$ (*ê nie mogło rozwinąć się w i w połabskim). ściej używana, bądź też najmniejsza) jednostka cľ ],ieniądza, też moneta’, kasz. penn pieniądz/ лГ*™* w sg. rzad. 'das kleine Geldstück, der Pfennig w pl. 'die kleinen Geldstücke, die Gelder, das (łPifr \Г j<* '*•*. *"»<*■ l»- ^ '*Л «1». 'ts.’, »le.jpęnez 'die Münze’, pl. penem 'Geld’, sch. reg. mn?z pl. pjenczi ts. , scs. pĕnę%h S-^vapiov’, l)g. (цai. п£иeз zum Schmuck’ (Weigand), strus. ишщi,, тщu \\Шл{. srebrna moneta rzymska; złota moneta; drobna moneta- moneta; pieniądze’, ros. przestarz. пéнязь 'pieniądz, moja’, ukr. przestarz. пiияз, пíнязь 'pół grajcara’, w pl.

Beispiele / Przykłady

PLB	DE/FR
mos pąʒ'ă?	Has du Geld?	H
ne măm pąʒ'ă	Nein, ich habe kein Geld	H