laib

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. miara zboża

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

n:m:A5a

Etymologie / Etymologia

• ЧuЬъ, Huba: poi. łub 'kora drzewa, szczególnie lipy, pas kory’, przestarz., dziś dial. 'obręcz z kory, kółko; forma, na której upinano ubiór głowy wieśniaczek', zwykle w pl. 'pudlo, kosz z łubu; budka z łubu na wozie lub saniach; wóz z taką budką’, kasz. lub 'miara zboża, szefeľ, słi. l&b, gen. labå 'ts.’, dł. łub 'die Baumrinde, die Borke; die (urspr. aus Baumrinde verfertigte) Einfassung des Siebes, der Lauf des Siebes, der Siebrand’, gł. lub łuba 'kora; rama do sita; osada, w której obraca się koło młyńskie, cz. lub cienko rąbane (łupane) drzewo (kawałek lub deska), używane przy wyrobie sit, instrumentów muzycznych, mebli itp., płaszcz walcowaty wyrabiany z takiego drzewa, skiaj mi rzędzi, instrumentów itp.’, sła. lub. 'ts.’, dial. także ocli zwid», kora drzewa’, słe. lub 'Baumrinde, bes. die weiche, sc la aio Baumrinde’, sch. lub 'łub, kora drzewa; skoiupażo wia, wada skóra na obcasach’, bg. луб'łub, drewniany^o wü , rzeszota’, maced. луб 'drewniany obwód sia, w ’ bębna’, ros. луб 'łyko’, dial. 'łyko, płaszcza * hpy,^ do pokrywania dachu i inny cli celów , kobiałka', ukr. ^ 'łyko', dial. 'łyko,

br. луб 'łyko'. — Pierwotne znaczen e _ (цiн1 mocna), łyko’ (por. lit. Mato Btnord. kora lipy, kora jodły’, łac. У 9 laupr 'kosz; więcierz', stang. lĕap ts. ). Rozwój znaczeniowy od 'kora, łyko' do 'miara zboża' poprzez 'pudło z łubu, szaflik z łubu', por. niem. Scheffel 'szaflik' i 'pół korca (miara zboża)'.

• a.p. (c) - Derksen: 289