l'aibĕ
Bedeutung / Znaczenie
- Pol. kochać, lubić
Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent
v:ninf:
Etymologie / Etymologia
— *ljube (zamiast *ľubiH, zob. Lehr-Splawiński, Oram. po s. 211) do * Lubili: poi. lubić (też luhidć), lubię 'mieć w czym upodobanie, znajdować w czym przyjemność, mieć skłonność, pociąg do czego; czuć do kogo sympatię, być do kogo przywiązanym’, kasz. lvbic (Ramułt) || luliic, luli i (Sychta) 'lubić (rzadko); mieć zwyczaj’, sli. ldbji̯c 'lieben, gern haben; gefallen, angenehm sein; ergiebig sein, reichen Ertrag bringen, lohnen’, dl. Inbis, iubim 'versprechen, geloben’, gl. lubić, lubju 'ślubować, przyrzekać, obiecywać’, cz. przestarz. Ubili 'raczyć, pozwalać sobie’, Ubili se 'podobać się , sła. Vubiľ, ľubi 'kochać, lubić*, słe. Ijńbili, Ijubim 'lieben; liebkosen, herzen; Besprechungen machen; behagen, wohl bekommen’, sch. ljubili, Ijvbim 'kochać, lubić; całować’, scs. ljubiti, ljubljy 'kochać, lubić’, bg. любя 'ts.', dial. także 'całować', maced. Jьуби 'kochać, lubić; (lud. poet.) całować', ros. любúти% люблю, любишь 'kochać, lubić’, ukr. любйти, люблю, любиш 'ts.', br. любiць 'ts.’