krodĕs

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. kraść

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:ninf:B1

Etymologie / Etymologia

— *кгađeH, *1iгaāпф), *кгađiкJ™™™iт ч-гaШь itd. denbje do *krasti, *1cradę (formy pra • , łv wpły- a także inf. *kradnęti są późniejsze i po _ fzabierać wem koniugacji na *-»e- II *•*>■)= P°>; ^t^^awM po kryjomu cudzą własność', ^ 8 ^ aliquid alicui kogoś własności przez kradziez, o гJплпе rzadziej kraje subducere’ (kraść kogo)i kasz. ЪйSC, 'kraść', słi, krasę 'ts.’, dł. kśadnuś || kśanuś, praes. Ыаđпи || kśadńovi 'ts.’, gł. kvadnyć II krany ć, kradnu 'ts.’, kradnyć so 'skradać się’, cz. kmsti, kradu 'kraść’, w stcz. także 'okradać’, sła. krasi' (rzadkie, zwykle kradniiť), kradnem 'kraść', słe. krdsti, krådem 'ts.’, sch. krasli, kładem ts. , stare i dial. także 'okradać, ograbiać; robić co potajemnie’, kräsli se 'skradać się’, scs. krasii, krado ‘kraść’, bg. крадá 'ts.', niaced. краде 'ts.', ros. красть, краду, крадёшь 'ts.’, красться 'skradać się, podkradać się’, ukr. крáсти, краду 'kraść’, крастuсл 'skradać się, podkradać się’, br. крáсцi3 краду 'kraść’, крaсцiся 'skradać się, podkradać się’.

Beispiele / Przykłady

PLB	DE/FR
dif krodnĕ	Der Dieb stielt	H

PLB
tü tåi jis dif. Tåi krodăl - krodĕs. Tåi cis lă	PS
jis dif. Tåi krodăl - krodĕs. Tåi cis lă vibăsenĕ boit.	PS
tåi tü stot? Kåtümĕ joz krodål vål ar t'übål(ą)? Joz, tåi,	PS