koslĕ

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. kaszle

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:ninf:A3

Etymologie / Etymologia

— *kaślje(io) do *kaśljati: w tym samym znaczeniu poi. kaszlać U kaszleć (to ostatnie wtórne), kasz. kaślec, słi. kaślac, dł. kaślaś, gł. kaślec, cz. kaślati, sła. kaślať, słe. kaśljati, sch. kaśljati, cs. kåśbljati,bg. кашлям, maced. каiила, ros. кашлять, ukr. каиiляти, br. кáшляць. — Pierwotne denominativum od *kaśljb (zob. s. v. kosal) utworzone jak sch. ĕeśljaü 'czesać' od ceśalj (Vaillant, GC, III, s. 334—335). Praesens w niektórych językach słowiańskich przeszedł wtórnie do typu na *-aü *-ję, por. poi. kaszlę, cz. kaśU, sch. kaśljem itd. kośal zob. kosal.