korvĕ

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. krowi

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

adi:

Etymologie / Etymologia

— *korv(b)jbjb, *korv(b)jaja: w tym samym znaczeniu poi. krowi. kasz. krovi, słi. kruəvji, cz. kriwl, sła. kravi, słe. kravji, sch. kravlji, cs. kravbjb, bg. крaвu, maced. крафi, ros. коровий, por. też dł. kroibecy, gł. kruwjacy, ukr. коров’ячий. — Derywat przymiotnikowy od *konm. O sufiksie *-jo- || -ijo- w funkcji tworzenia odrzeczownikowych przymiotników posesywnych por. np. Meillet, SC, s. 356—357, Ёí., s. 375— 377. — Heydzianka, SO, VI, s. 32, niesłusznie widziała tu formę gen. sg. (*korvy), także Brückner, ZfslPh, VII, s. 51, nieprzekonująco interpretował powyższe wyrażenia jako kalki z niem. z pierwszym członem w nom. sg. korvə *= *korva. Na to, że chodzi tu o przymiotnik, wskazują wyraźnie zapisy: litera e oddaje końcówkę męską -e, natomiast a jest regularnym zapisem samogłoski zredukowanej niższej ə, która m. in. może pochodzić z pierwotnego *-aja (o oddawaniu samogłosek zredukowanych w zabytkach por. Tru- betzkoy, Polabische Studien, s. 11—40). Co do zapisu Koonve, Görde Baue, por. s. v. gord I.