kl'ają vånau

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. wygrzebywać, wydziobywać

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:ninf:C3

Etymologie / Etymologia

— *kljuję(tb) vbnu do Ч-ljiijg, *khvati (лу niektórych językach słowiańskich infinitivus wyrównano tu do tematu praes.): poi. kłuc się 'o pisklętach: lęgnąć się, wydobywać się z jaja', przestarz. i dial. także 'dziobać', stpol. kłwaó 'dzióbać, dziobem wykuwać', kasz. kleć są 'wykluwać się, wylęgać się z jaja; kiełkować', słi. kłac są 'aus dem Ei kriechen, keimen', stdł. kluś, kłuju 'klauben, picken’, gł. kłuwać 'przekłuwać skorupę jajka (o ptakach)’, stcz. Mvati, kľuju 'picken, mit dem Schnabel hacken’, sła. kľut, ki ujem 'dziobać’, kľuť sa 'wykluwać się (o ptakach); kiełkować’, słe. kljńti, kiju- jem II kljuvåU, kłjumm 'dziobać, uderzać dziobem’, sch. kljüvaü, kljujĕm 'ts.', bg. кълвa 'ts.’, maced. колва 'ts.’, ros. клевать, клюю 'ts.’, ukr. клювaти, клюю 'ts.; chwytać przynętę (o rybie)’, br. клювaць, клюю 'dziobać'. — Połab. wyrażenie kľają vånau̯ (^= *mnu) jest kalką niem. heraus- scharren, por. z podobnych zwrotów vånau̯ doje lub dojĕ vånau̯ herausgeben (= wydaje)’, Ъегё vånau̯ 'ausnehmen (= wyjmuje, wybiera)’.