düjĕ

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. doić

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:inf:C4

Etymologie / Etymologia

— doje zam. *dofĕitb (por. Lehr-Spławiński, Gram. poł., s. 212), *dojętjbjb do *dojiti: poi. doić, doi, kasz. dojic, doją doi6 , słi. düęjic, diiQjq 4s.; doić się, dawać mleko’, dł. dojü, ?,W *8*’» dejió ‘doić’, cz. dojiti 'doić', sła. dojU 'ts.; doić ölę ’ 8 e‘ dojiti 'karmić jnersią; dawać mleko, doić się’,

sch. dójiti, dójlm 'ts.; Hsać; doić’, sch. dojiti 'karmić рiегнií*’, bg. доА 'doję; karmię piersią’, гон. òoúть 'doić’, ukr. дoîтu Чн.’, br. дaíць 'ts.’.