blųdål

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. błądzić

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

v:inf:B4

Etymologie / Etymologia

— *blgdih od *błQditi: poi. błądzić 'błąkać się; iść nie tą drogą, którą należy’, kasz. błągec 'ts.', sli. ЫĄ%ёс 'irren; umherirren, in die Irre gehen; phantasieren’, dł. błuźiś 'ts.’, gł. błuteić 'irre machen; irre gehen; irren, fehlen’, cz. błouditi 'błądzić’, sła. bMdiť 'ts.', słe. błgditi 'umherirren; irren, fehlen; wirres, unsinniges Zeug reden; mischen, pantschen; irre führen’, sch. bluditi 'błądzić, błąkać się, tułać się’, scs. blęditi 'irren, huren’, bg. блъдA 'ts.’, ros. блудить 'żyć rozwiąźle, rozpustnie’, ukr. блудúтu 'ts.; błądzić’, br. блудзiць 'ts.’.