büzăc

Bedeutung / Znaczenie

• Pol. bożyc

Morphologie und Betonung / Morfologia i akcent

n:m:B1a

cas.\num.	singularis	dualis	pluralis
nom.	büzăc	büsćă	buscĕ;
gen.	büsćă, ai büsćă; büsćĕ, ai büsćĕ	buscev, ai buscev; büsćüv, ai büsćüv	buscev, ai buscev; büsćüv, ai büsćüv
dat.	büsćĕ, kå büsćĕ; buscevĕ, kå buscevĕ	buscemă, kå buscemă; büsćümă, kå büsćümă	buscem, kå buscem; büsćüm, kå büsćüm
acc.	büzăc, no büzăc	büsćă, no büsćă	buscă, no buscă
loc.	büsćĕ, vå büsćĕ	buscĕx, vå buscĕx	buscĕx, vå buscĕx
ins.	büsćăm, så büsćăm	buscemă, så buscemă	buscĕ, så buscĕ

Bezeugte Formen / Formy poświadczone

casus	sg.	du.	pl.
NOM	büzăc
GEN	büzc'ă
DAT	büzc'ĕ
ACC	büzc'ă
INS
LOC

Etymologie / Etymologia

— *Ьožьсь, *Ьožьсн, *Ъožьсa: pol. bozec 'bożek, bóg pogański’, stcz. bozec 'ts.'.

Beispiele / Przykłady

PLB	DE/FR
büzăc vėsot'ă aišopăl	Gott has alles erschaffen	H
büzăc aibăroj!	Gott behüte euch!	H

PLB
Büzăc tåd'ĕ tåi jis vå tüjĕ	Mit
våzą drenüvotų rözgų, svici varxnümĕ büzc'ĕ no süjĕ provă cilĕsai. Kok	Mit
provă cilĕsai. Kok vilĕ varxnĕ büzăc kopkų kåråi aipaistăs, tok vilĕ	Mit
carkvaicĕ så tåraimĕ sveckomĕ. Soikăs büsc'ă, nemĕzålo-jĕg nit'ėdĕ nojt. Zaidĕ lümą	Mit
Zaidĕ lümą cornă drenĕ, texų büsc'ă vird'ăt. Tü müj büzăc ni-băs	Mit
texų büsc'ă vird'ăt. Tü müj büzăc ni-băs vainĕ, vėsą lidą prilid'ol	Mit